دل‌ها رمیده‌اند و تنها خسته و رنجور از جور زمانه! جان‌ها به گلو رسیده و خون به جوش آمده است.
خواهرم، برادرم! وقت تنگ است.
بپا خیز! خواب زمستانی را واگذار برای اهلش...
به هوش باش! چشم دل باز کن!
آفتاب در حال طلوع است.
مبادا خواب باشی و روشنایی هستی‌بخش آن را نبینی!
مبادا خود را از این نعمت عظیم الهی محروم گردانی!
تو آفریده شده‌ای که روزی به بهشت برین راه پیدا کنی!
قیمت تو بهشت است، پس خود را جز به بهشت نفروش!
سختی‌ها را در دنیا متحمّل گشته‌ای که آبدیده شوی، آزموده شوی، بهشتی شوی، ملکوتی شوی، مقرّب درگاه خداوند شوی و مورد رضای معبود قرار بگیری که بالاترین مقام است در نزد مقرّبان درگاهش.
خواهرم، برادرم! پرده‌های غفلت را از برابر دیدگانت کنار بزن و به نور نگاه کن! گوش کن به ندای حق از زبان ناطق و ناصح سفیر حق...
ای انسان! او خواهد آمد. او در راه است. او دلسوزترین و مهربان‌ترین فرد امّت است. او امام بر حقّ توست، به جای امام‌های باطل. او تنها کسی است که می‌داند تو چه رنج‌ها برده‌ای و چه ستم‌ها کشیده‌ای! پا به پای تو رنج‌ها برده و دوشادوش تو قرن‌هاست که ستم دیده است. قرن‌ها آوارگی و راندگی و بلا دیده است؛ «إِنَّ أَهْلَ بَیْتِي یَلْقَونَ مِنْ بَعْدِي بَلائاً وَ تَطْرِیداً وَ تَشْرِیداً»! او در پیِ نجات تو و رساندن تو به سعادتِ ابدی است. امّا تاکنون در غربت و مظلومیتی ژرف به سر برده است! هر گاه ظلمی به تو و همنوعان تو روا داشته‌اند، او خون دل خورده و گفته است:
«چرا به سوی من که به سان پدر شما هستم باز نمی‌گردید تا شما را از رنج مدام و تیرگی ایام برهانم...؟!»
و اینک انگار با زبان حال می‌گوید:
«ای رنج‌کشیدگان و دردمندان عالم!
من نمی‌آیم تا آن هنگام که زمینه‌‌ی ظهورم را بسازید! پس اگر راست می‌گویید و من را می‌خواهید با زمینه‌ساز ظهورم منصور که این روزها ندای دعوتش به سوی من را می‌شنوید، همراه شوید. به دعوت او لبیک بگویید و به واسطه‌ی او با من بیعت کنید و این گونه زمینه را برای آمدنم فراهم نمایید. زنجیرهای اهواء که پای دل‌هاتان را به بند کشیده است، بگشایید و از اسارت جهل و تقلید و تعصّب رهایی یابید! به دنیاگرایان و حکومت‌طلبان پشت کنید و دستتان را از دست آنان بیرون کشید؛ آنانی که ظلم را بر شما تحمیل کرده‌اند و از عدالت محرومتان نموده‌اند. همگی با هم ندای آزادی و رهایی از طاغوت‌های زمان سر دهید و این ندای آزادی‌بخش را به گوش عالَم برسانید. اگر مرا برای یاری‌تان صادقانه و با تمام وجود بخواهید، بی‌تردید برای آن کاری خواهید کرد و این درخواست خویش را در در عمل نشان خواهید داد. در این صورت است که من خواهم آمد و نجات‌بخش شما خواهم بود و با یاری خدا و امدادهای ظاهری و باطنی او، زمین را آباد و خلق خدا را از شرّ شریران آزاد خواهم کرد. من عدالت زیبای الهی را برایتان به ارمغان خواهم آورد تا آرام گیرید، کمر راست کنید و بچشید طعم خوشِ زندگیِ آسوده را به دور از ظلم و جور و جنگ و خونریزی و با چشمان حسرت‌زده‌ی خویش مرگ شیطان شرور را ببینید! آن گاه با آرامش و آسایشی مطلق در پرتوی انوار و الطاف الهی، عبد باشید و سر به سجده‌ی شکر بگزارید و خدای را بابت نعمت عظیم استقرار عدالت که برایتان فرو فرستاده است، شکر و سپاس گویید و قدردان و شکرگزار همه‌ی موهبات و نعمات بی‌‌پایانش باشید؛ چنانکه خود از پیش به شما وعده داده و فرموده است: ﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا ۚ يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾[۱]؛ «خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند وعده داده است که حتماً آنان را در زمین خلافت خواهد داد، همان طور که کسانی پیش از آنان را خلافت داد و حتماً دین آنان که برایشان پسندید را برایشان به مکنت خواهد رساند و حتماً پس از ترسشان به آنان امنیّت خواهد بخشید، تا من را بندگی کنند و چیزی را شریکم نسازند و هر کس پس از آن کفر ورزد آنان همانا فاسقان خواهند بود»!».
این ندای مهدی و زبان حال اوست که در جهان بلند شده، اما هنوز کسی آن را نشنیده و پاسخ نداده است.